لحظه اعتدال بهاری و رستاخیز طبیعت
به گزارش نکسترو خورشید روز شنبه ۳۰ اسفندماه ۱۳۹۹، ساعت ۱۳ و ۰۷ دقیقه و ۲۷ ثانیه به نقطه اعتدال بهاری می رسد و نوروز و سال نو ۱۴۰۰ هجری شمسی شروع می شود.
به گزارش نکسترو به نقل از ایرنا، نوروز آغاز فصل بهار و آیینی به قدمت تاریخ سرزمین کهن ایران است. نوروز موسم اعتدال طبیعت، لطافت هوا، تعدیل شب و روز، رهایی از سرما و تاریکی شبهای طولانی زمستان و رستاخیز طبیعت است.
در نخستین روز از فصل بهار، به دنبال انطباق مرکز خورشید با نقطه اعتدال بهاری، نوروز ایرانی آغاز و بهار طبیعت حادث می شود. در این زمان طول روز و شب در سرتاسر کره زمین با هم برابر است که با گذشت روزهای بهار، طول روز بیشتر و از طول شب کاسته می شود؛ این در شرایطی است که در نیم کره شمالی فصل بهار آغاز و هم زمان در نیم کره جنوبی پاییز شروع می شود.
اعتدال بهاری یکی از دو اعتدال زمین است که هر ساله رخ می دهد؛ برای شناخت بهتر نقطه اعتدال بهاری بد نیست اشاره ای داشته باشیم به دو صفحه متقاطع که یکی صفحه مداری زمین به گرد خورشید و دیگری صفحه استوای آسمان است که با یکدیگر یک زاویه ۲۳.۵ درجه را می سازند.
این دو صفحه در دو نقطه در طرفین یکدیگر را قطع می کنند که به این نقاط اعتدالین می گویند؛ یکی از این نقاط اعتدال بهاری و دیگری اعتدال پاییزی است. از دو بار منطبق شدن مرکز دایره خورشید بر نقطه اعتدال بهاری یک سال اعتدالی پدید می آید که مدت آن برابر با ۳۶۵.۲۴۲ شبانه روز است.
نقطه اعتدال بهاری امروزه بین صور فلکی دلو (سطل آب) و حوت (ماهی) قرار دارد و این در شرایطی است که به دلیل حرکت تقدیمی زمین (تغییر راستای محور چرخش زمین) هر ۲۶ هزار سال این نقاط در آسمان جابه جا می شوند. حرکت تقدیمی در نتیجه اثرات گرانشی ماه و خورشید بر زمین ایجاد می شود.
از آنجا که سال جاری لحظه تحویل سال پس از ساعت ۱۲ سیصد و شصت و ششمین روز سال (۳۰ اسفند) اتفاق می افتد، سال ۹۹ کبیسه محاسبه می شود. سال کبیسه در گاه شماری به تعداد روزی گفته می شود که برای کسری مقدار سال به روزهای آن سال افزوده می شود.
در هر گاه شماری روشی برای نشان دادن سال کبیسه وجود دارد. در گاه شماری ایرانی (شمسی) هر چهار یا پنج سال، یک سال بعنوان سال کبیسه در نظر گرفته می شود و به آخرین ماه سال، اسفند که ۲۹ روزه است در سالهای کبیسه یک روز اضافه می شود و سال ۳۶۶ روزه آخر می یابد.
علت ایجاد کبیسه در عدد گردش زمین به دور خورشید نهفته است که مقدار آن برابر با ۳۶۵.۲۴۲ شبانه روز است که با احتساب این زمان (تقریبا ۶ ساعت) طی چهار سال به یک شبانه روز کامل می رسیم؛ با افزودن این روز به ۳۶۵ شبانه روز سال، سال ۳۶۶ روزه یا کبیسه می شود.
در ۲۱ مارس سال ۱۹۷۱ میلادی، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد، روزی را که اعتدال بهاری در آن رخ می دهد «روز زمین» نام نهاد و از آن پس سازمان ملل و خیلی از کشورها این روز را جشن می گیرند و تلاش می کنند با برگزاری این مراسم آگاهی عموم را در مورد ضرورت حفظ محیط زیست در زمین بالا برند.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب