در یك مطالعه بررسی شد
چه میزان از درآمد زنان سرپرست خانوار، خرج سلامت می شود؟
پژوهشگران اقتصاد با انجام یک مطالعه عواملی که بر مخارج سلامت خانوارهای زن سرپرست، موثر هستند را مورد بررسی قرار دادند.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، بررسی ها نشان میدهد که در سالهای اخیر خانواده هایی که سرپرست زن دارند، نسبت به کل خانوار کشور افزایش داشته اند و دلیل آن می تواند زنانه شدن سالمندی و گسترش سرپرستی زنان به سبب فوت همسر، عدم ازدواج و یا افزایش طلاق باشد.
بر اساس آمار سال ۱۳۹۵ حدود ۱۴.۶۴ درصد از زنان سرپرست خانوار شاغل بودند و حدود ۸۵ درصد دیگر از آنها بیکار، محصل، خانه دار و یا دارای درآمد بدون کار بودند. پایین بودن سهم این زنان در اشتغال مانعی جدی در تامین مالی و سلامت خانوار است.
زنان سرپرست خانوار علاوه بر مقابله با مشکلات برای تامین مالی خانواده و سرپرستی آن، با انواع تبعیض های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز درگیر هستند و این مسائل آنها را بسیار لطمه پذیر کرده است. لطمه پذیری زنان سرپرست خانوار نه فقط به سلامت روان مرتبط می شود؛ بلکه سلامت جسمانی آنها را نیز متاثر می سازد. پایین بودن سطح سواد، وضعیت اقتصادی نامطلوب و داشتن بیماریهای مزمن از مهم ترین دلیلهای موثر بر سلامت عمومی زنان سرپرست خانوار است.
با توجه به اهمیت مراقبت های سلامت و مخارج مربوط به آن در خانوارهای زن سرپرست، پژوهشگران اقتصاد با انجام یک مطالعه عوامل تعیین کننده مخارج سلامت این خانوارها را در مناطق شهری مورد بررسی قرار دادند.
برای انجام این بررسی که در سال ۱۳۹۸ بصورت مقطعی و در سطح ملی انجام شد، از داده های طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری که توسط مرکز آمار ایران جمع آوری شده بود، استفاده شد و داده های به دست آمده با بهره گیری از روش های آماری تحلیل شدند.
در این بررسی از میان دو هزار و ۶۴۵ خانوار شهری زن سرپرست در ایران، ۸۵۰ خانواده(حدود ۳۲.۱۴ درصد) هیچ نوع مخارجی را برای سلامتی عنوان نکردند و مابقی خانوارها(۶۷.۸۶ درصد) بطور متوسط در هر ماه سه میلیون و ۷۹۲ هزار و ۱۸۱ ریال مخارج سلامت داشتند.
میانگین درآمد سرانه(ماهانه) خانوار ۱۰ میلیون و ۸۷ هزار و ۷۴۸ ریال و میانگین مخارج سرانه بیمه(ماهانه) خانوار ۳۱۰ هزار و ۲۰۹ ریال بود. حدود ۷۹ درصد از کل خانوارهای بررسی شده، تحت پوشش یکی از انواع بیمه های درمانی بودند. طبق این بررسی از کل زنان سرپرست خانوار، ۴۹ درصد باسواد، ۱۰ درصد شاغل و ۷۴ درصد منزل شخصی داشتند.
بررسی های این مطالعه حاکی از این بود که با افزایش درآمد، مخارج بیمه و سن سرپرست خانوار، مخارج سلامت ماهانه خانوارهای زن سرپرست افزایش می یابد. داشتن کودک زیر هفت سال و سالمند بالای ۶۰ سال در این خانوارها نیز مخارج سلامت خانوار را افزایش می دهد(به ترتیب حدود هفت و حدود ۵.۵ درصد). بعلاوه افزایش سطح تحصیلات زنان سرپرست خانوار، حدود ۱.۵ درصد از مخارج سلامت ماهانه خانوار را می کاهد.
طبق نتایج این مطالعه؛ افزایش درآمد خانوارهای زن سرپرست، یکی از مهم ترین عوامل موثر در افزایش تمایل خرید کالا و خدمات سلامت و افزایش مخارج سلامت خانوار است.
با توجه به یافته های این تحقیق، پژوهشگران افزایش پوشش های بیمه ای برای خدمات و مراقبت های سلامت، جهت کاهش مخارج سلامت و عدم مواجهه با هزینه های کمرشکن سلامت را پیشنهاد می کنند.
همچنین این پژوهشگران می گویند: با افزایش درآمد خانوارهای زن سرپرست، مخارج سلامت آنها نسبت به سایر خانوار بیشتر افزایش پیدا کرد. به عبارت دیگر؛ این خانوارها سهم بیشتری از افزایش درآمد را به مخارج سلامت اختصاص دادند که این مهم در رابطه با سطح بالای درآمد آنها نبود؛ بلکه ناشی از وضعیت نامساعد سلامت جسمانی آنها بود. بدین جهت سیاست هایی برای افزایش درآمد خانوارهای زن سرپرست لازم است که این امر می تواند بوسیله اشتغال آنها، افزایش کمک های بلاعوض و یارانه های سلامت محقق شود.
در انجام این تحقیق مهدی شهرکی و سیمین قادری؛ پژوهشگران اقتصاد دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه تابستان امسال، بصورت مقاله علمی با عنوان «عوامل تعیین کننده مخارج سلامت خانوار زن سرپرست در مناطق شهری ایران» در فصل نامه علمی پژوهشی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت انتشار یافته است.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب