مروری بر نتایج یك پژوهش؛
هوای تهران نسبت به ۳۰ سال قبل چقدر گرم تر شده است؟
به گزارش نکسترو بررسی های یک مطالعه نشان داد که دمای هوای تهران در سال ۱۳۹۷ نسبت به ۱۳۶۷ حدود یک درجه و میانگین دمای سطح زمین در این بازه زمانی بیشتر از دو درجه سانتی گراد افزایش پیدا کرده و وسعت پوشش گیاهی در سطح شهر ۶.۸ درصد کاهش پیدا کرده است.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، در گزارش اخیر هیات بین المللی تغییر آب وهوا در اکتبر ۲۰۱۸ عنوان شده که دمای جهانی در سال ۲۰۱۷ نسبت به قبل از انقلاب صنعتی در حدود یک درجه سانتی گراد افزایش پیدا کرده است. به صورتی که در بعضی از مناطق و در بعضی فصول این افزایش بیشتر از میزان متوسط دما بوده است.
در این میان شهرها در کانون چالش تغییرات آب وهوا قرار دارند. ایجاد جزایر گرمایی در شهرها و دماهای بالای ناشی از شهرنشینی در مناطق انبوه شهری، از مخاطرات قابل توجه در شهرها هستند.
با توجه به این مورد پژوهشگران با انجام یک مطالعه تغییرات دمای هوای، دمای سطح زمین و پوشش و کاربری زمین شهر تهران را در یک دوره زمانی ۳۰ ساله از سال ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۷ میلادی (۱۳۶۷ تا ۱۳۹۷) بررسی کردند.
برای مطالعه آب و هوای شهر تهران در ۳۰ سال گذشته از داده های ایستگاه مهرآباد و ایستگاه شمیران استفاده شد.
طبق بررسی ها بارش متوسط سالانه شهر بر مبنای داده های ایستگاه مهرآباد در دوره ۵۸ ساله (۱۹۶۰ تا ۲۰۱۷) ۲۱۲.۳ میلی متر و میانگین دما ۱۷.۶ سانتی گراد است. جمعیت تهران در ۶۰ سال گذشته از حدود ۱.۵ میلیون نفر در سال ۱۳۳۵ به حدود شش میلیون نفر در سال ۱۳۶۵ و بیشتر از ۸.۷ میلیون نفر در سال ۱۳۹۵ افزایش پیدا کرده است.
بررسی تغییرات کاربری، پوشش زمین و دمای سطح زمین هم با استفاده از تصاویر ماهواره ای انجام شد.
با توجه به یافته های این پژوهش مشخص شد که هوای تهران طی ۳۰سال گذشته با روندی مفهوم دار گرم تر شده است. تغییرات پوشش و کاربری زمین و دمای سطحی هم در این دوره قابل ملاحظه است.
بررسی های این تحقیق از آن حکایت می کند که میانگین دمای هوا در ایستگاه مهرآباد یک درجه سانتی گراد و در ایستگاه شمیران ۱.۲ درجه سانتی گراد نسبت به قبل افزایش داشته است و نقطه تغییر این دما در اواخر دهه ۱۹۹۰ (۱۳۶۹ خورشیدی) و ابتدای ۲۰۰۰ میلادی (۱۳۷۹ خورشیدی) بوده است.
در این مطالعه عنوان شد که رشد افقی شهر با کاهش وسعت پوشش گیاهی همراه بوده و میانگین دمای سطح زمین بیشتر از دو درجه سانتی گراد افزایش داشته است و بررسی ها نشان داد در ۳۰ سال دوره مطالعاتی، با توسعه سریع و رشد ساخت وساز، وسعت پوشش گیاهی در سطح شهر ۶.۸ درصد کاهش یافته است.
به اعتقاد پژوهشگران این مطالعه: توسعه و ساخت وساز در شهر تهران به قیمت کاهش وسعت پوشش گیاهی و افزایش دمای سطح زمین، بخصوص دمای سطوح پوشش گیاهی، اتفاق افتاده است. هرچند اطمینان از سرسبزی، ایمنی در مقابل مخاطرات، کیفیت زندگی، رونق و پایداری شهری، بعنوان بخشی از چشم انداز توسعه بلندمدت شهر تهران در نظر گرفته شده است، اما مسیر طی شده در سه دهه اخیر که با افزایش دمای هوا و دمای سطح زمین هم همراه بوده است، نشان دهنده عدم پایداری محیط زیست شهر تهران است.
با توجه به نتایج به دست آمده، محققان این تحقیق برای مهار گرمایش در شهر تهران پیشنهاداتی را عرضه کردند:
- پیشگیری از ساخت وسازهای بی رویه شهر؛
- اجرای دستورالعمل های طرح های جامع و تفصیلی و طرح پهنه بندی شهر تهران و رعایت پهنه G (فضای سبز)؛
- حفظ پوشش گیاهی موجود و انتخاب گونه های گیاهی متناسب با محیط تهران در ارتباط با نیازها و محدودیت های تهران؛
- ایجاد بام ها و نماهای سبز؛
- ایجاد کمربند سبز تهران برای محدود کردن توسعه شهر.
در انجام این مطالعه فریماه سادات جمالی و شهریار خالدی؛ پژوهشگران گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه شهید بهشتی، مشارکت داشتند.
یافته های این پژوهش بهار سالجاری به صورت مقاله علمی با عنوان «نقش تغییرات دما در پایداری محیط زیست شهر تهران» در فصل نامه پژوهش های دانش زمین زیر نظر دانشگاه شهید بهشتی، انتشار یافته است.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب