ساخت فرمولاسیون نانویی كه آثار سكته مغزی را می كاهد
به گزارش نکسترو یافته های اخیر نشان داده است نانوذرات حاوی ترکیبات محافظ عصبی امکان دارد باعث کاهش شدت سکته مغزی شده و شانس بقا را بهبود بخشند. این فرمولاسیون نانویی می تواند با رهایش نوعی پپتید محافظ به مغز، اثرات سکته مغزی را بکاهد.
به گزارش روز یکشنبه ستاد توسعه فناوری نانو، نتایجی که اخیرا انتشار یافته نشان داده است هنگامی که NA۱، یک ترکیب محافظت کننده، درون نانوذرات قرار گرفته و به مغز تحویل داده می شود، میزان شدت سکته مغزی را کاهش داده و شانس بقا را در یک مدل موش که سکته مغزی را تجربه کرده بود، بهبود می دهد.
در یک کارآزمایی اولیه (آزمون Escape-Na۱)، Na۱، یک پپتید کوچک برای حفظ سلول های مغز از مرگ، بعد از سکته مغزی طراحی شد که نتایج نشان داد، زمانی که Na۱ به بیماران تحت درمان تزریق شد نتایج مثبتی به دست آمد. بعضی از بیماران در آزمون فعال کننده پلاسمینوژن بافت را به صورت تزریق داخل وریدی دریافت نمودند و عملکرد دارو در این بیماران از نتایج عملکرد Na۱ ضعیف تر بود.
جیانگ بینگ ژو، نویسنده اصلی مقاله در ارتباط با این فناوری و دانشیار متخصص جراحی مغز و اعصاب و مهندسی زیست پزشکی دانشگاه ییل در نیوهن در این خصوص اظهار داشت: NA۱ به خیلی از اندام ها، سلول ها و پروتئین ها در بدن متصل می شود. بدون حفاظت، این پپتید نمی تواند با کارایی بالا به مغز برود و در صورتیکه به مغز وارد نشود، این پپتید محافظت نشده به سلول های دیگری وارد می شود که سایت هدف ما نیست،
برای وارد کردن NA۱ دقیقا به جایی که مورد نیاز است، این تیم تحقیقاتی نانوذرات هدفمندی را طراحی کردند تا بتواند این پپتید را به بخش هایی از مغز که از کمبود اکسیژن رنج می برد منتقل کرده و در آن این ترکیب انباشته شود.
در مطالعه روی موش های آزمایشگاهی که از سال ۲۰۱۶ تا سال ۲۰۲۰ انجام شده، محققان توانایی نانوذرات پر شده با Na۱ و Na۱ محافظت نشده را برای بهبود بقا، کاهش عوارض سکته مغزی و کاهش تورم مغزی بررسی کردند. هر دو روش درمانی حاوی دوز مشابه Na۱ (۵۰ میکروگرم) به صورت داخل وریدی به موش هایی با انسداد شریان مغزی تزریق شد.
محققان دریافتند میزان سکته مغزی ۶۹٫۸ درصد در موش های تحت درمان با نانوذرات حاوی Na۱ کاهش پیدا کرد. این میزان در موش هایی که تحت درمان با Na۱ قرار نگرفتند، هفت دهم درصد بود.
تورم مغزی در موش های تحت درمان با نانوذرات کپسوله شده با Na۱، ۶۰٫۳ درصد کاهش پیدا کرد. در مقایسه ۳٫۳ درصد موش هایی که با Na۱ کپسوله نشدند، درمان شده اند. متوسط روزهای بقای بیشتر از ۱۴ روز در بین موش های درمان شده با نانوذرات Na۱ بود، در حالیکه برای موش هایی که با Na۱ کپسوله نشده درمان شدند، این میزان کمتر از ۶ روز بود.
هنگامی که Na۱ توسط نانوذرات تحویل داده می شود، همان دوز Na۱ که در مطالعه قبلی موثر نبود، به منطقه سکته مغزی می رسد و درجه ای اعجاب انگیز از اثربخشی را فراهم می آورد، استفاده از نانوذرات در درمان سکته مغزی امکان دارد درهای جدیدی را برای عرضه NA۱ و سایر درمان ها باز کند.
از آنجا که نانوذرات خود بعنوان آنتی اکسیدان ها عمل می کنند، امکان دارد نتیجه سکته مغزی را هم بهبود بخشند.
منبع: nextru.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب