مروری بر نتایج یك پژوهش؛
قارچی كه می تواند برای ساخت آنتی بیوتیك ها استفاده گردد
پژوهشگران با انجام یک مطالعه دریافتند که قارچ «اینوکوتیس لویس»، خاصیت ضد باکتری و آنتی اکسیدانی دارد. این نتایج می تواند در آینده زمینه را برای ساخت آنتی بیوتیک ها و آنتی اکسیدان های جدید با بهره گیری از قارچ های بومی، فراهم آورد.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، بر اساس گزارش های سازمان بهداشت جهانی؛ مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک ها ممکنست به زودی تبدیل به بحران بهداشت عمومی شود. امروزه اثربخشی آنتی بیوتیک های موجود در بازار بطور چشم گیری کاهش یافته و خیلی از گونه های باکتریایی در مقابل رده های مختلف آنتی بیوتیک مقاوم شده اند. برای حل این مشکل، پژوهشگران به دنبال یافتن منابع جدید و کارآمد ترکیبات ضدباکتریایی هستند.
قارچ ها جزو مهم ترین و متنوع ترین منابع طبیعی آنتی بیوتیک و آنتی اکسیدان هستند. بنا بر این بررسی قارچ ها از نظر ترکیبات جدید اهمیت زیادی دارد. «اینوکوتیس لویس» قارچی به رنگ قهوه ای مایل به زرد است و روی تنه درختان زنده رشد می کند. پژوهش های اخیر نشان داده که این قارچ می تواند از چربی خون بالا جلوگیری کند و خاصیت کاهنده قند خون و تنظیم انسولین در دیابت نوع دو را دارد.
باتوجه به این موضوع، پژوهشگران با انجام مطالعه ای؛ خاصیت های ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی عصاره های قارچ اینوکوتیس لویس را برای اولین بار بررسی کردند.
در این مطالعه «سمانه چهارمیری دوخواهرانی»؛ دانشجوی دکتری پژوهشکده زیست فناوری سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران و «عباس فرازمند»؛ استادیار میکروبیولوژی دانشکده زیست شناسی دانشگاه تهران، به همراه دیگر همکارانشان مشارکت داشتند.
برای انجام این پژوهش نمونه های قارچی جمع آوری شدند و عصاره آبی، اتانولی و متانولی آنها استخراج شد. اثر آنتی اکسیدانی عصاره ها، اثر ضد باکتریایی آنها و آنالیز ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی آنها نیز مورد بررسی قرار گرفت.
جهت بررسی خاصیت ضد باکتریایی این قارچ، از شش گونه باکتری (استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوبتیلیس، استرپتوکوکوس موتانس، سودوموناس آئروژینوزا، اسینتوباکتر بومانی و اشرشیاکلی) استفاده شد.
بررسی های این مطالعه نشان داد که از میان باکتری های بررسی شده، باکتری سودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت را نسبت به عصاره های این نوع قارچ دارد و باکتری استروپتوکوکوس موتانس نسبت به باکتری های دیگر به عصاره های متانولی و اتانولی این قارچ حساس تر بود.
بررسی یافته های این پژوهش حاکی از این است که قارچ اینوکوتیس لویس، عملکرد ضد باکتریایی و همین طور آنتی اکسیدانی دارد. بعلاوه این قارچ دارای ترکیبات فنلی و آسکوربیک اسید است.
پژوهشگران این مطالعه برمبنای نتایج به دست آمده، می گویند: «عصاره های متانولی و اتانولی اثر ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی قوی تری نسبت به عصاره آبی دارند و مقدار ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی کل آنها نسبت به عصاره آبی بیشتر است. خاصیت ضد باکتریایی این قارچ را تا حدی می توان به میزان ترکیبات فنلی آن نسبت داد».
این پژوهشگران معتقدند که ترکیبات ضد باکتریایی قارچ ها پتانسیل ارزشمندی برای کاربرد به شکل آنتی بیوتیک های جدید در درمان عفونت ها دارند. همین طور می توان از آنها به شکل آنتی اکسیدان های طبیعی استفاده نمود. ولی باید توجه داشت که برای طراحی آنتی بیوتیک های و آنتی اکسیدان ها از گونه های مختلف مثل این قارچ باید بررسی های بیشتری خصوصاً آزمایش های سمیت های سلولی، صورت گیرد.
یافته های این مطالعه پاییز سال جاری به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «اثر ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی عصاره های قارچ پلی پور اینوکوتیس لویس و ارزیابی ترکیبات فنلی آن» در فصل نامه علمی زیست شناسی میکروارگانیسم ها، انتشار یافته است.
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب