پژوهش، میان آنچه كه باید باشد و نیست،
تفاوت پژوهش های دانشجویان دكترای ایران با كشورهای دیگر
به گزارش نکسترو دانشیار دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف نبود امکانات برای پژوهشگران را یک مساله جدی دانست.
دکتر شانت باغرام در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه ما در دانشگاه صنعتی شریف بهترین دانشجویان دوره کارشناسی و مقاطع بالاتر را داریم، اظهار نمود: تفاوت جدی پژوهش در دوره دکترا در ایران با خارج از کشور این است که در کشورهای دیگر، دانشجو دکترا بودن با حقوق مکفی و تمامی امکانات، یک شغل تمام وقت و کامل به حساب می آید و این امر سبب می شود فرد سه تا چهار سال کامل را پژوهش کند و گروه پژوهشی مربوطه پیشرفت کند و آینده ی فرد هم تامین گردد.
وی افزود: در ایران این یک مساله جدی است که پرداختی دستیارهای آموزشی و پژوهشی به اندازه ای کم است که میتوان آنرا ناچیز دانست. ما از بهترین ذهن ها در سنین جوانی میخواهیم که کار پژوهشی انجام دهند ولی امکانات برای آنها وجود ندارد و این یک مساله جدی است.
باغرام ضمن اشاره به ارتباطات بین المللی اظهار داشت: علم، به خصوص علوم بنیادی، مساله چندان بومی نیست. خیلی از پروژه ها در سرتاسر دنیا در زمینه های متفاوت، پروژه های بزرگ مقیاس هستند و دانشجویان تحصیلات تکمیلی و اساتید در دنیا ارتباطات علمی زیادی با یکدیگر برقرار می کنند و در دوران قبل از کرونا، در طول سال چندین مرتبه در سمینارها و دوره های متفاوت شرکت می کنند و در پروژه های بزرگ سهیم هستند.
وی ادامه داد: زمانی که فردی تحصیلات دوره دکتری خویش را تکمیل می کند، هم به سن بالایی میرسد و هم تخصص بیشتری کسب می کند و اگر شغل درخوری نداشته باشد، گرفتار سرخوردگی خواهد شد.
باغرام ضمن اشاره به آمارهای جهانی اظهار داشت: در دنیا، تنها درصد کمی از افرادی که تحصیلات عالیه دارند و مدرک دکتری کسب می کنند، در فضای دانشگاه باقی می مانند و بعنوان استاد دانشگاه فعالیت می نمایند و این یک امر طبیعی است. بخشی از این افراد هم جذب موسسات پژوهشی در حوزه های صنعت و باقی حوزه ها می شوند یا در بخش تحقیق و توسعه شرکتهای بزرگ و مجموعه های دانش بنیان فعالیت می نمایند و این نهادها بهترین انتخاب برای اشتغال دانشجویان دکتری بشمار می رود.
وی نمونه موفق این حوزه در کشور را دانشگاه شریف دانست و خاطرنشان کرد: چند سالی است که ناحیه نوآوری دانشگاه شریف در اطراف دانشگاه به راه افتاده است و از گروه های دانشجویی که کارآفرینی می کنند و به نحوی شرکتهای دانش بنیان محسوب می شوند، حمایت می کند.
دانشیار دانشگاه صنعتی ضمن اشاره به اینکه تولید مقاله هدف علم نیست، اضافه کرد: تولید مقاله بخشی از یک فرایند علمی است و در مقالات، به صورت طبیعی، یافته های علمی با جامعه به اشتراک گذاشته می شود. در مورد علم بنیادی بعنوان مثال فیزیک نظری، سوال های بنیادی در مرز دانش مطرح می شود و برای بهبود پرسش سوال ها، باید با دنیا در ارتباط بود. نمونه ای دیگر، سوالاتی است که معطوف به فناوری و صنعت می شود، در این مورد نیز، باید مساله روز صنعت و خدمات را دانست. زمانی که سوال خوبی پرسیده شود، به جواب درستی هم خواهیم رسید.
وی تصریح کرد: اگر این اتفاق به درستی حاصل نشود، هدف تنها نوشتن یک یا دو مقاله برای فارغ التحصیل شدن می شود، که کسی هم توجهی به این مقالات نخواهد کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف راجع به چگونگی کارکرد علم اظهار داشت: بعنوان مثال، ما به تازگی با یکی از اساتید دانشگاه آمستردام یک سمینار مجازی برگزار کردیم و این استاد دانشگاه بعنوان فیزیکدان، در مورد بیماری "کووید-۱۹" سخنرانی انجام داد. در این سخنرانی، راجع به چگونگی پخش شدن ذرات آئروسل و عملکرد آنها در محیط های متفاوت نکات خوبی عنوان شد. در این حوزه مقالات بسیاری نوشته شده و از آنجائیکه مساله روز دنیا است، کار آنها از اهمیت بالایی برخوردار می باشد و بعنوان یک منبع استفاده می شود. به این ترتیب، سوال خوب و بموقع انتخاب کردن در تولید مقالات از اهمیت بالایی برخوردار می باشد و می تواند فایده ی زیادی داشته باشد.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب