توصیه محققان بر اساس نتایج یك مطالعه جدید؛
برای نمک و سدیم، به برچسب های غذایی اطمینان نکنید!
نکسترو: سدیم به عنوان عنصر اصلی موجود در نمک طعام، نقشی تعیین کننده در سلامت انسان دارد. مطالعه ای جدید دراین باره نشان داده است که اگر برای تنظیم نمک و درنتیجه سدیم ورودی به بدن خود از برچسب های غذایی روی بسته بندی ها کمک می گیرید، در اشتباه هستید!
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، سدیم یکی از عناصر شیمیایی مهمست کـه بـه گـروه فلزات قلیایی متعلق می باشد. این عنصر بیشتر در مایعات خارج سلولی بدن، مایعات داخل عروق خونی و مایعـاتی کـه اطـراف سلول ها را احاطـه کرده اند، وجـود دارد و به عنوان یک ماده سازنده خارج سلولی، فشار اسـمزی مایع خارج سلول را حفظ می نماید و سـبب فعال سازی برخی آنزیم ها مانند آمیلاز می شود. غلظت سدیم در بدن ۱.۴ گرم به ازای هر کیلـوگرم وزن بـدن اسـت. از دیدگاه تغذیه ای، در میان مواد معدنی، مصرف بیش ازحد سدیم از اهمیـت زیـادی برخـوردار اسـت، برای اینکه می تواند منجر به افزایش ریسک ابـتلا بـه سرطان معده، بیماریهای قلبـی عروقـی و پرفشـاری خـون شود.
طبق نظر متخصصان و بنا بر آمارهای موجود، بیماریهای قلبـی عروقـی، از علـل اصلی مرگ ومیر در جهان هستند و پرفشاری خـون مهم ترین عامل خطر برای مبتلاشدن به بیماریهای قلبـی عروقـی و مرگ ومیر ناشـی از آنست. از بین عوامل خطر ایجادکننده ایـن بیماریها، رژیم غذایی یک شاخص مهم اســت. مطالعــات متعــدد گــزارش کرده اند ارتبــاط قابل توجهی بین مقدار دریافت سدیم از مواد غذایی و پرفشــاری خــون و نشــانگرهای بیماریهای قلبــی عروقی وجـود دارد. درواقع، کاهش سـدیم در رژیـم غـذایی، نه فقط موجب کاهش فشارخون می شود، بلکه با کـاهش عوارض و مرگ ومیر ناشـی از بیماریهای قلبـی عروقی نیز هم راه است. یکی از راه هایی که افراد می توانند به کمک آن، میزان ورودی نمک و سدیم را به بدن خود کنترل کنند، مراجعه به برچسب های راهنما روی بسته بندی مواد غذایی است. اما این برچسب ها تا چه حد قابل اطمینان هستند؟
باتوجه به اهمیتی که این سؤال و پاسخ آن دارند، یک تیم پژوهشی چهار نفره از دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، مطالعه ای را در مورد آن انجام داده اند. در این مطالعه، مقدار سدیم مواد غذایی پرمصرف با مقدار گزارش شده بر روی برچسب غذایی آنها به شیوه علمی، بررسی و مقایسه شده است.
در این مطالعه، ۹۶ ماده غذایی پرمصرف در ۵ گروه مختلف شامل فرآورده های گوشتی و پروتئینی، لبنیات، تنقلات، ســس ســـفید، رب گوجه فرنگی و ماکارونی مورد بررسی قرار گرفته اند.
نتایج این مطالعه نشان دادند که مقدار سدیم گزارش شده بر روی برچسب های تغذیه ای مواد غذایی با مقادیر به کاررفته در مواد اولیه تفاوت قابل توجهی دارد. پس کنترل دقیق سدیم در مراحل تولید فرآورده های غذایی و نظارت دقیق تر روی برچسب های تغذیه ای لازم است.
در این رابطه، یحیی پاسدار، دانشیار و محقق دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و همکارانش می گویند: «طبق یافته های ما، میانگین مقدار سدیم موجود در فرآورده های گوشتی و پروتئینی شامل کالباس، سوسـیس، همبرگـر، ژامبـون گوشت، ژامبون مرغ، کوکتل، تن ماهی و کبـاب لقمـه بطور معناداری بیش از مقدار گزارش شده بر روی برچسب های تغذیه ای بود. اما در گروه سس ها و رب ها بالعکس، این مقدار کمتر بود».
آنها می افزایند: «بر اساس نتایج، در لبنیات و ماکارونی، مقدار سدیم گزارش شده بر روی برچسب ها با مقدار واقعی، تفاوت معنادار و قابل توجهی نداشت. اما درمجموع و در ۶۷ درصد مواد غذایی مورد بررسی، مقدار سدیم گزارش شده بر روی برچسب های تغذیه ای با سدیم به کاررفته در مواد اولیه تطابق نداشت و کمتر یا بیش از مقدار واقعی گزارش شده بود؛ اتفاقی که توجهی ویژه را توسط دست اندرکاران امر می طلبد».
بر این اساس، می توان اظهار داشت که دقت لازم در برچسب گذاری تغذیه ای و ارائه اطلاعات صحیح به مصرف کنندگان صورت نمی گیرد. پس مجریان این تحقیق توصـیه کرده اند که بررسی های بیشـتری در ایـن زمینـه صـورت بگیرد و سازمان های مربوطه نظـارت دقیق تری را در این جهت داشته باشند.
این یافته های پژوهشی باارزش و آگاهی بخش را مجله «سلامت و بهداشت» متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل منتشر نموده است.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب