در یك مطالعه كشوری مشخص شد
شیوع نگران کننده دیابت در ایران
نکسترو: بررسی بیش از 163 هزار ایرانی طی یک مطالعه نشان داد که شیوع دیابت در ایران بطور قابل توجهی بیش از تخمین جهانی است. یزد بیشترین شیوع دیابت و ساری بیشترین شیوع پیش دیابت را دارند.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، دیابت یک بیماری مزمن جدی و قابل پیشگیری است و این بیماری به عنوان یکی از چهار بیماری اصلی غیر واگیر شناخته می شود. در دهه های گذشته، شیوع دیابت در ایران و سایر کشورها افزایش پیدا کرده است.
به روز رسانی اطلاعات در مورد شیوع دیابت و پیش دیابت، برای تعیین اولویت ها و برنامه ریزی خدمات مراقبت بهداشتی، برای پیشگیری و کنترل این بیماری ضروری می باشد. همین طور شواهدی وجود دارد از اینکه آگاهی از دیابت نقش زیادی در اجرای استراتژی های جلوگیری از این بیماری دارد و افزایش آگاهی عمومی در مورد دیابت و عوارض آن خیلی مهم است.
با توجه به اهمیت همین موضوع؛ تعدادی از پژوهشگران دانشگاه های علوم پزشکی کشور در مطالعه ای به بررسی شیوع دیابت و پیش دیابت در ایران پرداختند و عوامل خطر اجتماعی و همین طور آگاهی و کنترل دیابت را مورد بررسی قرار دادند.
مطالعات آینده نگر اپیدمیولوژیک در ایران با عنوان (PERSIAN) از سال ۲۰۱۴ در سراسر کشور شروع شده است و هدف از آن بررسی اپیدمیولوژیک بیماری های غیرواگیر و عوامل خطر و پیشگیری در رابطه با آنست.
در این مطالعه تمام قومیت های اصلی ساکن در مناطق جغرافیایی مختلف ایران مورد بررسی قرار می گیرند که این امکان را فراهم می آورد تا طیف گسترده ای از عوامل همچون تنوع زیست محیطی، سبک زندگی، تفاوت های اجتماعی- اقتصادی و... که ممکنست بر الگوی بیماری ها تاثیر بگذارد، مورد ارزیابی قرار گیرند. در این مطالعه ۱۶۳ هزار و ۷۷۰ ایرانی ۳۵ تا ۷۰ ساله از ۱۸ منطقه جغرافیایی ایران در سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ بررسی شدند.
برای بررسی شرکت کنندگان در این تحقیق، یک پرسش نامه جامع شامل ۴۸۲ پرسش درباب اطلاعات جمعیت شناختی افراد (شامل جنسیت، سن، منطقه شهری یا روستایی سکونت، وضعیت تاهل، تحصیلات و...)، میزان درآمد، اطلاعات تن سنجی (شامل قد، وزن، دور کمر، دور باسن) و قومیت توسط افراد آموزش دیده تکمیل شد. همین طور نمونه خون افراد بعد از ۱۲ ساعت ناشتایی، برای اندازه گیری قند خون جمع آوری شد.
نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داده است که در سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ شیوع کلی دیابت ۱۵ درصد و شیوع کلی پیش دیابت ۲۵.۴ درصد ارزیابی شده است و نسبت افرادی که دارای دیابت کنترل شده هستند، به نسبت کم (۴۱.۲ درصد) است.
در سال ۲۰۱۴، شیوع جهانی دیابت ۸.۵ درصد بوده و این میزان در سال ۲۰۱۷ به ۸.۸ درصد و در سال ۲۰۱۹ به ۹.۳ درصد رسیده است. نتایج بررسی های این مطالعه حاکی از این است که شیوع دیابت در ایران بطور قابل توجهی بیش از تخمین جهانی در دهه های گذشته است. پژوهشگران این مطالعه می گویند که بااینکه تخمین بالاتر شیوع دیابت در این مطالعه ممکنست تا حدودی به علت محدوده سنی شرکت کنندگان باشد، اما نتایج نگران کننده است.
یافته های به دست آمده از این مطالعه حاکی از این بود که بیش از ۷۹ درصد از افراد از دیابت خود آگاه بودند و نسبت آگاهی زنان مبتلا به دیابت از بیماری خود، بیش از مردان بود. حدود ۴۱ درصد از بیمارانی که تحت درمان دیابت بودند، قند خون ناشتای کنترل شده داشتند و زنان بیش از مردان قند خون ناشتای کنترل شده داشتند.
در این مطالعه مشخص شد که سن بیشتر، چاقی، نسبت دور کمر به دور باسن و پیشینه قومی خاص، با خطر قابل توجه دیابت و پیش دیابت هم راه است.
همچنین آگاهی از دیابت در افراد مسن، نسبت دور کمر به دور باسن و همین طور پیشینه قومی خاص بطور قابل توجهی با میزان آگاهی بالاتر، مرتبط بودند؛ اما کنترل قند خون بهتری نداشتند. شاخص ثروت و متاهل بودن نیز با نرخ بالاتر آگاهی از دیابت همراه بود، بدون اینکه تاثیری بر کنترل دیابت داشته باشد.
بررسی شیوع دیابت در مناطق مختلف ایران نشان داد که بیشترین شیوع دیابت به ترتیب در یزد (حدود ۲۰.۸ درصد) و کم ترین شیوع در ارومیه (حدود ۸.۳ درصد) مشاهده شده است. همین طور بیشترین شیوع پیش دیابت در ساری (حدود ۴۲.۸ درصد) و کم ترین شیوع در فسا (حدود ۶.۵ درصد) است.
این پژوهشگران پیشنهاد می کنند که سیستم مراقبت بهداشتی بر کنترل عوامل خطر اجتماعی جمعیت شناختی قابل اصلاح در دیابت، خصوصاً در گروههای قومی پرخطر تاکید بیشتری داشته باشد.
پژوهشگران این مطالعه می گویند که این تحقیق نخستین مطالعه ای است که شیوع دیابت را در اقوام اصلی ساکن در مناطق جغرافیایی ایران بررسی نموده است. بگفته این پژوهشگران این مطالعه محدودیت هایی داشته است؛ همچون اینکه در این مطالعه تشخیص دیابت و پیش دیابت برمبنای قند خون ناشتا انجام شده و همین طور بین دیابت نوع یک و نوع دو تمایزی قائل نشده است.
در انجام این تحقیق تعدادی از پژوهشگران دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران، گیلان، شهید صدوقی یزد، تبریز، زاهدان، جندی شاپور اهواز، شیراز، فسا، کردستان، ارومیه، بندرعباس، مازندران، سبزوار، شهرکرد، کرمانشاه، یاسوج، اردبیل، رفسنجان و نیشابور با یکدیگر مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه بصورت مقاله علمی با عنوان « Nationwide Prevalence of Diabetes and Prediabetes and Associated Risk Factors Among Iranian Adults: Analysis of Data from PERSIAN Cohort Study» در مجله بین المللی «Diabetes therapy» انتشار یافته است.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب