كمبود بودجه پژوهش در دانشگاه ها؛ خودكفایی یا از دست رفتن فرصت؟!،
مشکل تامین بودجه زیرساخت های پژوهشی در یکی از مهم ترین دانشگاه های علوم پزشکی
به گزارش نکسترو مدیر امور تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد ردیف بودجه تعمیر و تجهیز آزمایشگاه ها، اظهار داشت: در بودجه ای که از منابع عمومی تامین می شود، مبلغ عمده ای برای تعمیر و تجهیز آزمایشگاه ها وجود ندارد و باید از سایر منابع برای تامین مالی این بخش بهره برد که البته همین موضوع هم محدودیت های زیادی به وجود می آورد. اگر قرار شود منابع مالی فعلی برای آزمایشگاه ها و زیرساخت های پژوهش صرف شود، بودجه برای انجام پژوهش نخواهیم داشت.
دکتر بهاره یزدی زاده در گفت و گو با ایسنا، درباب بودجه پژوهشی دانشگاه ها اظهار داشت: میزان بودجه دانشگاه ها در کتاب قانون بودجه هر سال دردسترس است. اما دانشگاه ها محل های دیگری نیز به غیر از بودجه دولتی برای اجرای پروژه های پژوهشی دارند. برای مثال طرح هایی که توسط سازمان های خارج از دانشگاه (صنعت، وزارت خانه ها، شهرداری و...) سفارش داده شده و تامین اعتبار می شوند.
وی با اشاره به اینکه بودجه پژوهشی سال ۱۴۰۰ بطور کامل به دانشگاه علوم پزشکی تهران تخصیص یافته است، افزود: به سبب اینکه در دانشگاه علوم پزشکی تهران طرح های سفارش محور زیادی انجام می شود، این دانشگاه مشکل جدی بودجه برای انجام پژوهش نداشته است، ولی برای تهیه زیرساخت های پژوهشی مشکلاتی وجود دارد.
مدیر امور تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران، توضیح داد: رشته های علوم پایه عملاً نیاز به زیرساخت های آزمایشگاهی پیشرفته دارند و ما برای آنها، مشکل تامین بودجه داریم و بعضاً نمی توانیم آنها را تامین نماییم.
وی افزود: در بعضی موارد، در مطالعاتی که به آزمایشگاه و تجهیزات نیاز است، می بینیم که صنعت از ما جلوتر است و کارفرما ترجیح می دهد که بجای دانشگاه، به شرکتها سفارش بدهد؛ چون آنها تجهیزات پیشرفته تری دارند. البته در همه بخش ها به این صورت نیست و در مورد همه آزمایشگاه ها صدق نمی نماید. بطورمثال دستگاه NGS این دانشگاه، یکی از چند دستگاهی است که در کل کشور کار می کند. ولی در بعضی بخش ها، تجهیزات شرکتها و کارخانه ها و صنعت، پیشرفته تر از دانشگاه است.
یزدی زاده در مورد ردیف بودجه تعمیر و تجهیز آزمایشگاه ها اظهار داشت: در بودجه ای که از منابع عمومی تامین می شود، مبلغ عمده ای برای تعمیر و تجهیز آزمایشگاه ها وجود ندارد و باید از سایر منابع برای تامین مالی این بخش بهره برد که البته همین موضوع هم محدودیت های زیادی به وجود می آورد. اگر قرار شود منابع مالی فعلی برای آزمایشگاه ها و زیرساخت های پژوهش صرف شود، بودجه برای انجام پژوهش نخواهیم داشت.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، عنوان کرد: واقعیت این است که حجم بودجه پژوهشی ما نسبت به میزانی که در اسناد بالادستی پیش بینی شده است، کم تر است؛ ولی همین بودجه کم هم به سبب مشکلات فرآیندی موجود، نمی تواند به آسانی صرف تجهیزات آزمایشگاه شود و باید حتما پروژه ای برای آن تعریف شود. اگر دو مورد از این پروژه ها را بخواهیم در دانشگاه انجام دهیم، کل بودجه ما مصرف می شود و نمی توانیم بقیه تحقیقات را حمایت نماییم.
وی اشاره کرد: این جمله که حجم بودجه کم است، کاملاً درست است، ولی با همین بودجه کم هم فرآیندهای تخصیص منابع ما بهینه نیست.
چالش های بودجه هنوز ادامه دارند
مدیر امور تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به اینکه میزان بودجه پژوهشی این دانشگاه، در سالهای اخیر تفاوت خاصی نکرده است، اظهار داشت: بودجه پژوهشی ما افزایش پیدا نکرده است و هر چالشی که داشتیم، همچنان داریم! در کشور علاوه بر منابع ذکر شده در قانون بودجه، نهادهای گوناگون تامین کننده بودجه پژوهشی مانند مؤسسه ملی توسعه تحقیقات علوم پزشکی (نیماد)، صندوق پشتیبانی از پژوهشگران وفناوران(بنیاد علم ایران)، بنیاد ملی نخبگان و... را داریم و برخی دانشگاه ها، پروسه طرح های کارفرمایی شان را تسهیل کردند و از این طریق درآمد خودرا زیاد کردند و بعضی این کار را نکردند. این مساله خیلی به دانشگاه مربوط است.
یزدی زاده در مورد تعداد پژوهش های کاربردی و طرح های کارفرمایی انجام شده در این دانشگاه، توضیح داد: در مورد این سوال، موضوع مهم این است که منظور از کاربرد مشخص باشد. همه تحقیقات می توانند بالقوه کاربردی باشند. حتی در زمینه علوم پایه هم اگر پژوهش اکتشافی صورت گیرد و در مراحل بعدی بطورمثال در ساخت کیت تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد، پژوهشی کاربردی بشمار می رود. بدین سبب تمام مطالعات بطور بالقوه می توانند کاربرد داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه «کاربرد پژوهش ها، باتوجه به تفکیک گروه مخاطب آن، می تواند متفاوت باشد»، اظهار داشت: نتایج یک مطالعه ممکنست برای سیاست گذار کاربرد مستقیم داشته باشد، ولی برای ارائه دهنده خدمت کاربرد مستقیم نداشته باشد.
یزدی زاده با اشاره به اینکه مقایسه میزان طرح های کارفرمایی در دانشگاه های مختلف، اشتباه است، افزود: تعاریف متفاوت برای طرح کارفرمایی در دانشگاه های مختلف، چنین مقایسه ای را سخت می کند؛ بعنوان مثال ممکنست در یک دانشگاه اگر طرحی ۵۰ درصد بودجه اش را از خارج دانشگاه تامین کند، پژوهش کارفرمایی (ارتباط با صنعت) شمرده می شود. در دانشگاه دیگر، اگر حتی یک درصد از بودجه را هم از خارج دانشگاه باشد، ارتباط با صنعت است و دانشگاه دیگری هم باشد که اطلاق ارتباط با صنعت را به طرح هایی محدود کند که کل اعتبار آنها از خارج دانشگاه وارد شده باشد.
منبع: nextru.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب