در یك نشست علمی بررسی شد
بررسی ایده های مختلف اتصال دریایی جنوب و شمال ایران
به گزارش نکسترو تخصصی با عنوان «امکان سنجی اتصال دریایی جنوب و شمال ایران از راه کانال آبیˮ برگزار گردید.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، هفتاد و چهارمین نشست علمی-تخصصی با عنوان «امکان سنجی اتصال دریایی جنوب و شمال ایران از راه کانال آبی» با مدیریت علمی دکتر حمیدرضا عدل؛ مشاور امور فنی-اجرایی رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور و همینطور با سخنرانی: آقایان مهندس محمّدمهدی سالاری؛ کارشناس توسعه دریامحور و دکتر سیّد حسین هاشمی؛ عضو هیئت علمی و دانشیار گروه فناوری محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی، با مشارکت جامعه علمی، پژوهشی، دانشگاهی، اندیشگاهی، صاحب نظران، مدیران و کارشناسان دستگاه های اجرایی ملّی و استانی به صورت مجازی برگزار شد.
در این جلسه مهندس محمد مهدی سالاری، کارشناس توسعه دریامحور اظهار داشت: در کل سه ایده برای انتقال آب از جنوب به شمال مطرح است. ایده دریاچه های کویری ایران که توسط هومان فرزاد در سال ۱۳۴۶ در کتاب دریاچه های کویری ایران عنوان شد. طبق این طرح، آب دریای عمان به مناطق کویری ایران آورده شده است و هشت دریاچه تشکیل داده می شود. ایده کانال لوت که در سال ۷۱ توسط شرکت آمریکایی DuTemp به ایران داده شد. این شرکت ادعا کرده فاز اولیه این طرح در پنج سال انجام می شود. طبق این طرح کانال از شهرستان میناب شروع می شود و تا انتهای کویر سمنان ادامه می یابد و بن بست خواهد بود. این ایده الان توسط شرکت مپنا درحال مطالعه و بررسی است.
وی افزود: طرح آب راه جنوب شمال که همینطور این طرح در سناریوهای مختلف و به نامهای مختلف(ایرانرود، آبراه خلیج فارس و...) مطرح شده و تنها ایده ای است که یکی از سناریوهای آن مورد مطالعه جدی مهندسی قرار گرفته است. مهم ترین مطالعات این ایده توسط جهاد سازندگی در سالهای ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ صورت گرفته است.
سالاری در مورد سوابق بررسی ایده آبراه جنوب و شمال توسط(جهاد سازندگی) اشاره نمود و اظهار داشت: در ﺳﺎل ۱۳۷۵ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻃﺮح ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن داﺧلی، روﺳﻴﻪ و اﻳﺮان ﮔﺮوه ﻛﺎرﺷﻨﺎسی ﻣﺸﺘﺮک و ﻣﺠﺰایی را ﺑﺮای ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺴﻴﺮ آبی اﻳﺮان، اﻳﺠﺎد کردند. ﻛﻤﻴﺘﻪ داﺧلی سه ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮقی، ﻣﻴﺎنی و ﻏﺮبی را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد دادﻧﺪ و ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﻧﻴﺰ ﻳک ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮقی را ﻣﻌﺮفی کرد. در ﻧﻬﺎﻳﺖ چهار ﻣﺴﻴﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد شده ﻛﻪ ﻳکی از ﮔﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎی ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮقی، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﺰﻳﻨﻪ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﻣﻌﺮفی ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی، اﺟﺘﻤﺎعی، زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴطی، ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و... روی اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.
در ادامه دکتر سیّدحسین هاشمی؛ عضو هیئت علمی و دانشیار گروه فناوری محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی سخنان خویش را با این پرسش آغاز کرد: طرح انتقال آب با عنایت به هزینه ها و آورده هایی که برای کشور دارد در مقایسه با طرح های جایگزین تا چه حد توجیه پذیر است.
وی در ادامه با عرضه نمونه هایی از میزان مصرف آب در صنعت، فضای سبز و زراعت چوب در استان اصفهان نشان داد که اولویت های سرمایه گذاری برای بهبود و یا تغییر روش تولید و فناوری صنعت و کشاورزی در کاهش مصرف آب می تواند نسبت به طرح های بزرگ انتقال آب، هزینه خیلی کم تر و آورده بسیار بیشتری داشته باشد.
هاشمی در ادامه با عرضه آمار و اطلاعاتی در مورد وضعیت مصرف آب در کشور در سال های مختلف، تغییرات سرانه آب و تغییرات بهره وری آب در کشور به ضرورت تغییر رویکرد در حوزه مصرف آب تاکید داشتند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: تا وقتی که مصرف درستی از آب بخصوص در بخش کشاورزی صورت نگیرد اجرای طرح های انتقال آب کمکی به بهبود وضعیت آب مناطق خشک نمی کند.
وی در نهایت به نقش رویکرد دانش بنیان در مصرف آب بخش های کشاورزی، صنعت و خانگی برای تغییر الگوی مصرف و سرمایه گذاری در این فرابخش به جای سرمایه گذاری در طرح های انتقال آب تاکید داشت.
در ادامه نشست هم چند تن از متخصصین و حاضرین در جلسه به بیان دیدگاه های کارشناسانه و فنی خود پرداختند. در نهایت آقای دکتر عدل در جمع بندی جلسه پیشنهاد انجام ارزیابی راهبردی محیط زیست(SEA) پیش از ورود به مرحله امکان سنجی مطرح نمودند. لازم به ذکر است این مرکز با برگزاری سلسله نشست های تخصصی به دنبال فراهم ساختن زمینه لازم برای برخورداری از ظرفیت صاحب نظران، برقراری ارتباط علمی با دانشگاه ها و مراکز پژوهشی و دریافت دیدگاه های متنوع صاحب نظران است.
این نشست علمی-تخصصی توسط دفتر آموزش و ترویج مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری، مطابق برنامه منظم هفتگی در روز چهارشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه سالجاری برگزار شد.
منبع: nextru.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب