نسیم تغییر در یكی از قدیمی ترین مؤسسه های تحقیقاتی تولیدی و آموزشی كشور؛
بیگلری در انستیتو پاستور چه کرد؟
به گزارش نکسترو انستیتو پاستور ایران اندکی بعد از همه گیری آنفلوآنزای اسپانیایی، در آستانه قرن ۱۳ هجری شمسی تاسیس شد. این موسسه تحقیقاتی در بیشتر از فعالیت صد ساله خود، با شیوع های مختلفی مانند آبله، طاعون و... مواجه گردید و قرن ۱۴ شمسی را درحال دست و پنجه نرم کردن با همه گیری کووید-۱۹ به پایان رساند. در ایام گذشته، با حکم وزیر بهداشت، دکتر علیرضا بیگلری از ریاست انستیتو پاستور برکنار و دکتر رحیم سروری زنجانی، بعنوان سرپرست این مرکز انتخاب گردید.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، آخرین سال جنگ جهانی اول، با شیوع آنفلوآنزای اسپانیایی همزمان شد. بیماری ویروسی که تخمین زده می شود تلفات آن از کشته شدگان در جنگ جهانی اول بیشتر بود. این بیماری در سالهای آخر قرن ۱۳ هجری شمسی به ایران هم رسید و به علل مختلف مانند شرایط اجتماعی، قحطی، وضعیت نامناسب بهداشتی و... تلفات بسیاری داشت.
در دیماه ۱۲۹۸، وزارت امور خارجه ایران در جهت گسترش همکاریهای خود با کشور فرانسه و به علت تلفات بالای آنفلوآنزای اسپانیایی در ایران، موافقت نامه ای را با انستیتو پاستور پاریس امضا کرد و در سال ۱۲۹۹ به صورت رسمی انستیتو پاستور ایران، بعنوان دهمین موسسه در شبکه بین المللی انستیتو پاستورهای دنیا، تاسیس شد.
در عمر بیشتر از صد ساله انستیتو پاستور، متخصصان مختلفی ریاست این مرکز تحقیقاتی را بر عهده داشتند. در حدود ۴۰ سال ابتدایی تاسیس این مرکز، بیشتر فرانسوی ها عهده دار ریاست انستیتو پاستور بودند و از سال ۱۳۴۰ به بعد این مسئولیت به صورت کامل به عهده متخصصان ایرانی گذاشته شد.
طولانی ترین زمان تصدی مسئولیت ریاست انستیتو پاستور به عهده «پروفسور مارسل بالتازار» بود. «بالتازار» از سال ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۰، به مدت ۱۵ سال رئیس انستیتو پاستور ایران بود. واکسیناسیون آبله و سل و همینطور تحقیقات مختلف در زمینه بیماری های طاعون و هاری همچون اقدامات وی در این زمان بود.
در انستیتو پاستور تحقیقات مختلفی در مورد تشخیص بیماری های مختلف در کشور و روش های کنترل آن انجام می شود. همینطور در این مرکز فعالیتهایی در عرصه تولید محصولات بیولوژیک انجام می شود. این مرکز در حوزه واکسن سازی هم فعالیت می کند و از آن جایی که فعالیت آن با مایه کوبی آبله شروع شده است، انستیتو پاستور بعنوان قدیمی ترین واکسن ساز کشور و منطقه شناخته می شود.
بعد از واکسن سازی یکی دیگر از فعالیتهای انستیتو پاستور، ساخت کیت های تشخیصی است. این مرکز در حوزه خدمات تشخیصی در ارتباط با بیماری های هاری، سیاه سرفه و... بعنوان مرجع شناخته می شود. همینطور آموزش متخصصان رشته های دکترای تخصصی بیوتکنولوژی دارویی، بیوتکنولوژی پزشکی، باکتری شناسی ویروس شناسی و... از مسئولیت های انستیتو پاستور است.
با توجه به اینکه این مرکز در تشخیص بیماری های مختلف واگیردار سابقه زیادی دارد، در زمانی که یک ارگانیسم ناشناخته وارد کشور می شود، عموماً انستیتو پاستور آنرا بررسی می کند.
انستیتو پاستور؛ بعنوان قدیمی ترین مرکز تحقیقاتی در ایران، نامش با انواع همه گیری ها گره خورده است و در طول تاریخ فعالیت خود، نقش مهمی در کنترل بیماری های واگیر مانند آبله، طاعون، هاری و... داشته است. با همه گیری کووید-۱۹ هم مسئولیت های زیادی را عهده دار شد.
در دوران همه گیری کووید-۱۹، دکتر علیرضا بیگلری عهده دار ریاست این مرکز بود. بیگلری در شهریور ماه ۱۳۹۶ با حکم دکتر حسن قاضی زاده هاشمی بعنوان سرپرست انستیتو پاستور انتخاب گردید.
بیگلری که مدرک پزشکی عمومی خویش را از دانشگاه علوم پزشکی همدان دریافت کرده بود، در سال ۱۳۷۵ از راه بورس تحصیلی برای تحصیل در دوره دکتری تخصصی ژنتیک پزشکی به دانشگاه منچستر انگلیس رفت.
وی بعد از حدود ۱۰ سال در سال ۱۳۸۵ به کشور بازگشت و بعنوان هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان مشغول به کار شد. هشت سال معاون پژوهشی و چهار سال رئیس این دانشگاه بود که در سال ۱۳۹۶ بعنوان رئیس انستیتو پاستور انتخاب گردید.
با ورود بیگلری تولید دو واکسن پنوموکوک (واکسن ذات الریه کودکان) و واکسن روتاویروس (واکسن اسهال کودکان) مورد پیگیری قرار|گرفت و اقداماتی برای انتقال تکنولوژی این واکسن ها از کوبا و هند صورت گرفت. اقدامات مقدماتی در حال انجام بود و به نظر می رسید که تولید واکسن روتاویروس تا انتهای سال ۱۴۰۰ و واکسن پنوموکوک تا انتهای سال ۱۴۰۱ به نتیجه برسند.
شیوع کرونا ویروس جدید در جهان
ولی در آستانه صدمین سال تاسیس انستیتو پاستور در ایران، انتشار کرونا ویروس جدید در چین خبرساز شد. بعد از فراز و فرودهای بسیار، روز چهارشنبه ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۸ نخستین موارد کووید-۱۹ در ایران تایید شدند.
با شیوع کروناویروس جدید در نقاط مختلف جهان و اعلام پاندمی، فعالیتهای معمول انستیتو پاستور که معطوف به اقدامات تولید دو واکسن پنوموکوک و روتاویروس و همینطور تعمیرات مرکز بود، متوقف گردید و پژوهشگران این مرکز بر انجام تحقیقات بر روی کرونا ویروس جدید متمرکز شد.
یکی از نخستین مشکلات در آغاز همه گیری نبود کیت های تشخیصی ویروس کرونا بود. همینطور نمونه مثبتی از نظر کووید-۱۹ شناسایی نشده بود و بنابراین امکان توالی یابی ویروس در ایران وجود نداشت.
در ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۸ نخستین موارد کووید-۱۹ در ایران توسط انستیتو پاستور شناسایی شدند و به صورت رسمی ورود کرونا به ایران اعلام گردید. ابتدا انستیتو پاستور یکی از سه مرکزی بود که امکان انجام تست کرونا را داشت و در آن زمان ظرفیت پایین تشخیص کووید-۱۹، عدم دسترسی به مواد اولیه، نبود تجهیزات، سختی ورود کیت های تشخیصی به کشور و... همچون چالش هایی بودند که در ایران وجود داشت. در اسفند ۱۳۹۸ شبکه تشخیص مولکولی توسط انستیتو پاستور افتتاح شد. این شبکه و ارتباط بوجود آمده می تواند در مشکلات و تهدیدات زیستی دیگر هم کمک کننده باشد.
با ادامه روند همه گیری، تعداد مبتلایان ادامه پیدا می کرد و در کنار انجام تحقیقات بر روی روش های درمانی این بیماری برای کاهش مرگ ومیر، مطالعاتی در جهان برای ساخت واکسن ضد این ویروس شروع شد.
چند مسیر برای تأمین واکسن در ایران
در ایران چند مسیر برای تأمین واکسن پیش گرفته شد. مذاکره با واکسن سازان خارجی و واردات واکسن، پیش خرید واکسن از کووکس در سازمان جهانی بهداشت، مشارکت در تولید واکسن با سایر کشورهای واکسن ساز و تولید داخلی واکسن کرونا، راه های مختلفی بودند که برای رسیدن به واکسن، در نظر گرفته شد.
انجام مطالعه بر روی واکسن کووید-۱۹ در ایران، توسط مراکز مختلف مورد پیگیری قرار|گرفت و انستیتو پاستور هم بعنوان قدیمی ترین واکسن ساز و مادر واکسن سازی در ایران، در بهار ۱۳۹۹ به فکر ساخت واکسن کرونا افتاد. از آن جایی که این مرکز از قبل درگیر پروژه واکسن های پنوموکوک و روتاویروس بود، مطالعات ساخت یک واکسن آدنوویروسی ضد کرونا را شروع کرد.
از آن جایی که ممکن بود پروژه های داخلی واکسن در زمان درست به نتیجه نرسند و یا حجم تولیدی آنها کافی نباشد و یا تنها در مقیاس آزمایشگاهی تولید صورت گیرد، دولت و وزارت بهداشت از انستیتو پاستور که تنها واکسن ساز متصل به وزارت بهداشت بود، خواست که در یک پروژه بین المللی ساخت واکسن مشارکت کند.
به گفته دکتر علیرضا بیگلری؛ ابتدا شرکت اسپونیک روسی برای مشارکت با ایران تمایل نشان داد، ولی به علت اینکه واکسن مانند واکسن خود انستیتو پاستور، پلت فرم آدنوویروس داشت، نیازی به مشارکت با این واکسن نبود و اگر انستیتو پاستور وارد این مشارکت می شد، واکسن خودش زیر سؤال می رفت.
با واکسن های سینوفارم چین و بهارات هند هم امکان مشارکت وجود داشت، ولی از آن جایی که شرکت برکت هم درحال مطالعه بر روی واکسنی با همین پلت فرم بود، رئیس انستیتو پاستور زیر بار باردیگر کاری نرفت.
مشارکت انستیتوپاستور ایران با کوبایی ها برای تولید واکسن
بیگلری در مورد انتخاب کوبایی ها برای مشارکت در تولید واکسن توضیح داد: به این نتیجه رسیدم که بهترین کار سرمایه گذاری و مشارکت بر روی واکسن های پروتئینی است. وقتی با کوبایی ها تماس گرفتیم، دیدیم که آنها هم به همین نتیجه رسیده اند. در عین حال ما واکسن پروتئینی را هم در کشور شروع کردیم، اما به این نتیجه رسیدیم که پروتئینِ تنها، ایمنی خوبی نمی دهد. همین نتیجه را کوبایی ها هم گرفته بودند. از آنجاییکه قبلا پنوموکوک را هم با کوبایی ها پیش می بردیم، به این جمع بندی رسیدیم که پلت فرم پنوموکوک بهترین پلت فرم ساخت واکسن کووید هم می تواند باشد؛ چونکه ایمن است و از آن پلت فرم برای تزریق به کودکان استفاده می نماییم. ازاین رو واکسن ایمن است، اما فناوری در این واکسن وجود دارد که پروتئین های کووید بر روی پروتئین توکسوئید کزاز سوار می شود و این فناوری با عنوان کنژوکاسیون در اختیار کوبایی هاست. البته ما این راه را هم داشتیم که واکسن پروتئینی را با فرانسوی ها و انستیتو پاستور فرانسه کار نماییم که مایل هم بودند، اما پروژه آنها منطقی به نظر نمی رسید و با وجود هزینه بسیار بالا، پروژه شان در همان فاز اول شکست خورد و متوقف گردید.
وی می گوید: دیدیم که کار با کوبا به خوبی پیش می رود و از آنجاییکه این واکسن پروتئین کنژوگه است، کسی نتوانسته آنرا بسازد. ازاین رو مشاهده کردیم که کار در فاز حیوانی به خوبی جواب داد. واکسن هم سه خصوصیت داشت؛ یکی این که واکسن طراحی شده پروتئینی و بی خطر بود، دوما از آنجاییکه کنژوگه است، کارایی بسیار بالایی دارد، سوما از آنجاییکه ۶ آنتی ژن کووید روی توکسوئید کزاز قرار می گیرد، واکسن قابلیت این را دارد که می تواند با چند جهش همزمان روبرو شود که این یک نوآوری بزرگ بود. هیچ یک از واکسن های کووید دنیا این توانایی را نداشتند.
به همین دلیل انستیتو پاستور در کنار پیش برد ساخت واکسن آدنوویروسی، در تولید واکسن کرونا با انستیتو فینلای کوبا هم مشارکت کرد کشور کوبا برای تولید واکسن با انستیتو پاستور انتخاب گردید.
فاز اول و دوم کارآزمایی بالینی واکسن انستیتو فینلای کوبا که در ایران با نام پاستوکووک و در کوبا به نام سوبرانا شناخته می شود، در کوبا و فاز سوم در ایران انجام شد.
پروسه دریافت مجوز فاز سوم کارآزمایی بالینی این واکسن در ایران طولانی شد و به قول بیگلری، حدود بهمن ماه سال ۱۳۹۹ امکان شروع مطالعه را داشته است ولی از آن جایی که سازمان غذا و دارو هم تجربه عرضه مجوز برای مطالعه بالینی فاز سوم نداشت، این فرایند طولانی شد. رئیس وقت انستیتو پاستور اعتقاد دارد که این مرکز نخستین مجموعه ای بود که تقاضای آغاز مطالعه فاز سوم را داشت.
کارآزمایی بالینی فاز سوم این واکسن ششم اردیبهشت ۱۴۰۰ در اصفهان شروع شد و به تدریج شهرهای ساری، بابل، یزد، کرمان، بندرعباس، زنجان و همدان هم اضافه شدند و در نهایت فاز سوم این مطالعه بالینی به صورت چند مرکزی در هشت شهر انجام شد.
با توجه به اینکه این ایده عنوان شد که امکان دارد دو دوز واکسن، ایمنی کافی را ایجاد نکند و واکسن های کووید نیازمند دوزهای یادآور هستند، واکسنی بعنوان یادآور واکسن های مختلف طراحی شد که در ایران به نام پاستوکووک پلاس و در کوبا به نام سوبرانا پلاس شناخته می شود.
مقالات مرحله حیوانی، فاز ۲/۱ برای بزرگسالان، فاز ۲/۱ کودکان و نوجوانان و فاز سوم بزرگسالان کوبا واکسن سوبرانا و همین چنین مقاله فاز اول سوبرانا پلاس توسط انستیتو فینلای کوبا انتشار یافته است، ولی با وجود این که مسؤلان انستیتو پاستور عنوان می کنند که در ساخت این واکسن ها با کوبا همکاری داشته اند، ولی در هیچ یک از این مقالات نام پژوهشگران انستیتو پاستور بعنوان همکار مطرح نشده است.
به گفته رئیس وقت انستیتو پاستور، مقاله فاز سوم کارآزمایی بالینی این واکسن که در ایران انجام شده، در یک نشریه معتبر بین المللی پذیرش شده و بزودی منتشر می شود. ولی بررسی های ما حاکی از این است که هنوز این مقاله به صورت عمومی در دسترس قرار نگرفته است.
چاپ مقاله تأثیر زیادی در دریافت مجوز واکسن از سازمان جهانی بهداشت دارد. همینطور بعد از درخواست، باید خط تولید آماده باشد. به قول بیگلری، کوبا برای دریافت این مجوز اقدام نموده است. ما هم مدارک و مستنداتمان آماده است و پس از فروردین که خط تولید کامل شد، می توانیم درخواست دهیم و احتمال دریافت این تاییدیه زیاد است.
اعطای جایزه ملی "کارلوس جی فینلای" به بیگلری
مرداد ماه ۱۴۰۰ شورای دولتی کوبا طبق فرمان شماره ۲۸۱ ریاست جمهوری، جایزه ملی "کارلوس جی فینلای" را به پاس همکاریهای مشترک علمی و فناوری دکتر علیرضا بیگلری، رئیس وقت انستیتو پاستور ایران به وی عطا کرد.
شورای دولتی به ریاست رئیس جمهور این کشور، نشان ملی "کارلوس جی فینلای" را به جهت شایستگی ها و مشارکت در توسعه علوم طبیعی یا اجتماعی کوبا و پیشرفت های علمی در خدمت بشریت به شخصیت های علمی ملی و خارجی اهدا می کند.
مطالعات واکسن آدنویی انستیتو پاستور به کجا رسید؟
مطالعات حیوانی واکسن آدنویی انستیتو پاستور که با نام «پاستوکوآد» شناخته می شود، از مهرماه ۱۳۹۹ آغاز و مقاله حاصل از آن فروردین ماه سالجاری منتشر گردید. بر مبنای نتایج این مطالعه این پلت فرم واکسن ایمنی زایی و محافظت کنندگی خوبی در حیوانات آزمایشگاهی داشته است.
رییس سابق انستیتو پاستور اعتقاد دارد که واکسن آدنویی این مرکز با «بی توجهی» روبرو شده است و مدت هاست که پرونده آن در سازمان غذا و دارو درحال بررسی است.
بیگلری در گفتگوی اواخر سال قبل با ایسنا می گوید: ما در اینجا واکسنی ساختیم که کاملا برای خود پاستور است و نشان دادیم که هم خودش به تنهایی و هم در ترکیب با پاستوکووک چقدر واکسن مؤثر و باارزشی است، شاید در هر کشوری بودیم، این گونه با ما برخورد نمی کردند. ما حدودا با پولی هزار برابر کمتر از کشورهای دیگر واکسن آدنوویروسی مان را ساختیم و ۴۰۰۰ ویال هم آماده داریم، اما سرنوشت آن چه شد؟ هیچ سرانجامی نیست! این واکسن به صورت کامل فازهای حیوانی را گذرانده و باید وارد فاز انسانی شود.
وی ضمن انتقاد از مشکلات مالی این پروژه می گوید: به فایزر دو بار دو میلیارد دلار پول داده شد. شاید شرکتهای داخلی واکسن ساز دیگر شامل برکت و رازی و... منابع دیگری داشتند، اما واقعا پولی که ما برای واکسن در دست مان داشتیم و ارزی که برای ما در اسفند ماه سال قبل تصویب کرده بودند، ۴۰ میلیون یورو است که نصف آنرا نیمه اول سال دادند، اما نصف دومش که برایمان برای واردات تجهیزات خیلی حیاتی بود، با ۶ ماه تاخیر دادند. حال ۴۰ میلیون یورو را با چهار میلیارد دلار فایزر مقایسه کنید و همینطور مقایسه کنید با زمانی که رئیس جمهور یک کشور می ایستد و می گوید این واکسن ساخته شود، در حالیکه ما برای دریافت یک مجوز و ارز باید ماه ها بدویم. البته باز هم تشکر می کنم. به هر حال کشور امکاناتش همین بود و همین را در اختیار ما گذاشت، اما فکر می کنم که اگر زودتر آدنوی خومان را می ساختیم، خیلی برد می کردیم. در این کارها زمان بسیار مهم می باشد.
بیگلری اعتقاد دارد که برای ورود تجهیزات احتیاج به پول دارند و نیمی از ۴۰ میلیون یورویی که قول داده بودند، با ۶ ماه دوندگی دریافت شده است. «پنج تا ۶ ماه طول کشید که این پول را پرداختند. در حالیکه اسمش این است که واکسن اولویت است و لزوم است. این درحالی است که وقتی من هشت میلیون واکسن را تحویل می دهم با خرید واکسن از سوی خارجی خیلی متفاوت است. چونکه طرف خارجی ابتدا پولش را دریافت می کند و بعد واکسن تحویل می دهد، اما ما وقتی واکسن را تحویل می دهیم، گرفتن ریالش هم به سختی صورت می گیرد. حال ریال را نمی خواهیم، اما تعهدات ارزی همین واکسنی که خودتان قبول دارید و خودتان و خانواده هایتان از همین واکسن تزریق می کنند را بپردازید».
وی ضمن اشاره به تاثیرات تاخیر در پرداخت، اظهار داشت: در مجموع ۲۰ میلیون یوروی دوم را پس از ۶ ماه دوندگی دادند و مسلما ورود تجهیزات هم با تاخیر خواهد بود. شرکتی که این قطعات را ساخت، با واسطه یک شرکت دیگر به ما اعتماد کرد و تضمین نخواست، اما وقتی در دادن پول بدقولی می کنید، در دفعات بعد ابتدا می گویند پول را بدهید تا بعد به شما تجهیزات و مواد اولیه بدهیم. وقتی اعتماد شکسته می شود، کار کردن سخت تر می شود.
سرانجام ساخت واکسن های پنوموکوک و روتاویروس
با همه این سختی ها زیرساخت هایی که برای واکسن های کووید بوجود آمده را میتوان در مطالعات دیگر هم استفاده نمود. به قول رئیس سابق انستیتو پاستور از آن جا که قسمتی از فناوری واکسن پنوموکوک با واکسن کرونای آدنویی مشترک است، کار این واکسن هم مقداری سرعت گرفته، ولی باید توجه داشت که واکسن پنوموکوک یک واکسن ۱۰ ظرفیتی و پیچیده است.
واکسن روتاویروس، واکسن ساده تری است که قرارداد آن با هند برای انتقال تکنولوژی بسته شده و درحال آماده سازی است و بیگلری در دوره ریاست خود گفته بود در کم تر از یک سال می توانیم آنرا در بازار ایران داشته باشیم.
بیگلری در مورد ضرورت حمایت سیاسی و حمایت مالی از واکسن ها می گوید: در واکسن دو چیز مورد نیاز است؛ یکی حمایت سیاسی و دیگری حمایت مالی؛ دو فاکتوری که واکسن های موفق دنیا را موفق کرده است. مسلما ضمن این که از حمایت هایی که تابحال شده تشکر می کنم و وضعیت کشور، امکانات، محدودیت ها، تحریم ها و... را می دانیم، اما معتقدم اگر حمایت سیاسی دنبال واکسن باشد، واکسن موفق تر پیش می رود. در عین حال در کشور هم یاد گرفتیم که یا باید اینقدر قدرت سیاسی پشت واکسن باشد که بتوان با فکر راحت و بدون دلهره پیش رفت یا باید شرکت تجاری باشید و آنقدر سود داشته باشید که مشکل مالی نداشته باشید که این برای شرکت دولتی مانند پاستور فراهم نیست. برای مؤسساتی مانند پاستور که خرج و دخلش مشخص است، حدودا هیچ راهی هم برای جلب حمایت، جز حمایت مردمی که همین که واکسن ما را تزریق می کنند به ما روحیه می دهد، ندارد.
وی با آرزوی حمایت بیشتر می گوید: آرزو می کردم که مقدار بیشتری مهربانانه تر مورد حمایت قرار می گرفتیم. البته ناسپاس نیستم، اما اگر حمایت بیشتری می شد، بهتر پیش می رفتیم. آدنوویروس را مثال زدم که برای کشور یک افتخار بود؛ درحالی که به سادگی می توانستیم تکنولوژی آنرا به کشور دیگری بدهیم، اما نمی خواستیم به اسم کشور دیگری تمام شود، می خواستیم به نام ایران تمام شود.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، بر مبنای بررسی هایی انجام شده در سامانه جامع طرح های تحقیقاتی، در زمان مسئولیت بیگلری نزدیک به ۲۴۰ طرح و رساله در انستیتو پاستور به تصویب رسیده است که حدود ۱۵ طرح در ارتباط با مطالعات ویروس کرونا بوده است.
در حال حاضر از مهم ترین طرح های در دست انجام این مرکز «بررسی پایداری ایمنی هومورال و سلولی در دریافت کنندگان واکسن سوبرانا در کارآزمایی بالینی فاز ۳ واکسن در ایران» و «ارزیابی ایمنی زایی و بی خطری دوز بوستر پاستوکووک پلاس (PastoCovac plus) بعنوان یادآور سوم در افراد ۱۸تا ۸۰ سال واکسینه شده با واکسن- های سینوفارم و آسترازنکا» هستند.
به گفته بیگلری؛ هم اکنون هم غیر از ۱۴ میلیون دزی که تحویل داده شده، حدود سه میلیون دز واکسن هم در انبار وجود دارد که در صورت درخواست وزارت بهداشت تحویل داده خواهد شد.
در روز دوازدهم اردیبهشت ماه سالجاری با حکم دکتر بهرام عین الهی؛ وزیر بهداشت دکتر رحیم سروری میکروب شناس دانشگاه بقیه الله، بعنوان جایگزین دکتر علیرضا بیگلری انتخاب گردید.
تا کنون دلیلی برای این تغییر مدیریت عنوان نشده است.
در بخشی از متن تبریک دکتر بیگلری خطاب به دکتر سروری، عنوان شده است که «مایه بسی افتخار است که این امانت گرانسنگ به دستان پرتوان عالمی فرهیخته و مدیری متعهد و اخلاق مدار چون جنابعالی سپرده می شود که بعنوان پاسداری امین اجازه نخواهد داد تعارضات منافع، صدمه هایی را به این سرمایه بزرگ ملی وارد نماید».
با تغییرات صورت گرفته در ریاست انستیتو پاستور این انتظار وجود دارد که در انجام پروژه های واکسن سازی پاستوکوآد، پنوموکوک، روتاویروس تاخیری به وجود نیاید. همینطور انتشار مقالات واکسن ها پیگیری شود و طراحی کیت های تشخیصی بیماری های مختلف سرعت گیرد.
با توجه به اینکه متخصصان مختلف عنوان می کنند که مطمئناً همه گیری کووید-۱۹ آخرین همه گیری نخواهد بود، آمادگی برای مقابله با این همه گیری ها اهمیت بسیاری دارد.
یکی از مسائلی که در مقابله با همه گیری ها مطرح می شود، آمادگی و برنامه ریزی قبلی برای شیوع سویه های جدید است. از نمودهای خارجی این آمادگی، تهیه تجهیزات و به روز رسانی زیرساخت های آزمایشگاهی است. بر همین مبنا توجه به به روز رسانی تجهیزات و زیرساخت های پژوهشی انستیتو پاستور بعنوان قدیمی ترین واکسن ساز ایران و منطقه لزوم زیادی دارد.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب