محققان در بررسی های خود تاكید كردند
استایرن، عامل خاموش سرطان
پژوهشگران کشور در یک بررسی علمی، میزان و نقش بخارات یک ماده شیمیایی خطرناک به نام استایرن را در محیط های کاری صنایع پتروشیمی ارزیابی کرده و سفارش هایی برای سلامت کارکنان چنین واحدهایی ارایه داده اند.
به گزارش نکسترو به نقل از ایسنا، به دنبال رشد صنایع در دهه های اخیر، کیفیت هوای محیط های شغلی یکی از دغدغه های اصلی بوده است. کاهش کیفیت هوای محیط کاری به خاطر وجود مواد شیمیایی در هوا اثبات شده است.
یکی از دسته های گسترده مواد شیمیایی ترکیبات آلی فرار یا VOC ها هستند که در مقادیر زیاد در صنایع مختلف مواد شیمیایی وجود دارند.
مواجهه با مواد شیمیایی آلی فرار می تواند گستره وسیعی از اثرات حاد و مزمن بر سلامتی شامل تداخلات سیستم عصبی و آسم را به دنبال داشته باشد.
طبق گزارش ها و آمارهای سازمان جهانی بهداشت، حدود چهار میلیون نفر از مردم جهان با صنایع شیمیایی درگیر هستند و هرسال یک میلیون نفر به خاطر مواجهه ناایمن با این مواد، بیمار شده یا جان خودرا از دست می دهند.
ماده شیمیایی «استایرن» بگفته متخصصان ازجمله این مواد شیمیایی آلی است و لزوم پرداختن به آن زمانی اهمیت خودرا نشان میدهد که به کاربرد گسترده این ماده پی برده شود.
این ماده در صنایع پلاستیک سازی، لاستیک سازی، رزین پلی استر، فایبرگلاس، صنعت اسباب بازی و وسایل منزل به کار می آید. استایرن یک هیدروکربن آروماتیک مشتق شده از بنزن است که بی رنگ و چرب با بوی شیرین است و به آسانی بخار می شود.
ازجمله اسامی تجاری استایرن می توان به وینیل بنزن، فنیل اتیلن، سینامن، دیارکس، استیروپول، آنامن و استیرلن اشاره نمود.
قرار گرفتن در معرض استایرن موجب ایجاد اثرات سمی شامل تغییراتی در سیستم اعصاب مرکزی همچون خواب آلودگی، سردرد و عدم تعادل و همین طور تحریک پوست و دستگاه تنفسی و لطمه کبدی می شود.
به منظور بررسی بیشتر حضور این ماده شیمیایی در محیط های کاری ایران، یک تیم پژوهشی شش نفره از دانشگاه علوم پزشکی تهران مطالعه ای را به انجام رسانده اند که در آن به ارزیابی میزان مواجهه شغلی با بخارات استایرن و تعیین سطح ریسک سلامتی ناشی از آن در کارکنان صنعت پتروشیمی پرداخته شده است.
برای انجام این مطالعه 150 نمونه فردی از 50 نفر از کارکنان صنعت پتروشیمی گرفته شده و مورد تجزیه وتحلیل واقع شد و پس از تعیین غلظت استایرن در نمونه ها، پژوهشگران با بهره گیری از استاندارد ارائه شده از طرف آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا، ریسک اثرات سلامتی استایرن بر کارکنان شاغل در این صنعت را ارزیابی کردند.
نتایج بررسی ها نشان داد که میزان ریسک سلامتی در کارکنان ذکرشده بالاتر از حدود مجاز بود و بنا بر این لازم است علاوه بر تهویه های طبیعی، از تهویه های مصنوعی خصوصاً تهویه موضعی در محل کار آنان استفاده گردد.
علی کریمی، محقق گروه مهندسی بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و همکارانش دراین باره گفته اند: «بر اساس نتایج، بیشترین میزان مواجهه با ماده شیمیایی و مضر استایرن در واحد تولید پلی بوتادین لاتکس یا PBL مشاهده شد. بدین سبب پیش بینی بالاترین خطر سرطان برای همین واحد بود. همین طور پایین ترین میزان مواجهه نیز در واحدهای درایر به دست آمد»
به گفته آنها، «نتیجه کلی این مطالعه نشان میدهد که خطر سرطان زایی و ریسک غیر سرطان زایی استایرن در بعضی از بخش های پتروشیمی مورد مطالعه خصوصاً در بخش PBL، بالاتر از حدود اعلام شده از طرف آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا بود».
همچنین طبق این نتایج، 22 درصد پرسنل مورد مطالعه این صنعت شامل میزان سرطان زایی قطعی می شدند که از طرف سازمان WHO ارائه شده بود.
لذا به پیشنهاد کریمی و همکارانش، «جهت بهبود شرایط کاری و بعنوان یکی از بارزترین اقدامات برای کاهش مواجهه با بخارات استایرن، استفاده از تهویه مصنوعی به صورت موضعی در نقاط خاص ازجمله محل خروج ماده مذاب از دستگاه میکسر با توان مکش مناسب پیشنهاد می شود».
این یافته های علمی پژوهشی که توجه به آنها می تواند کارکنان صنایع پتروشیمی و سایر صنایع مشابه را از بیماری خوف انگیز سرطان برهاند، در نشریه «بهداشت و ایمنی کار» انتشار یافته اند. این نشریه به صورت فصل نامه توسط انجمن علمی بهداشت کار ایران انتشار می یابد.
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب